Rockstar saturday

Internettoegang, stromende regen en 2,5 week sinds mijn laatste reisverslag, hoog tijd dus voor een nieuw verhaal. Nu ik dit zo schrijf besef ik pas echt hoe veel ik sinds de Vorige keer gezien en gedaan heb en hoe de tijd voorbij is gevlogen.
Omdat ik zo veel meegemaakt heb zal ik het bij een paar hoogtepunten houden. Vanuit Jogjakarta vertrokken om de vulkaan, Bromo, te beklimmen. Ik voelde me net Frodo (of liever Sam, want ik vind Frodo stom) toen ik over de kraterrand liep. De man met wie ik die wandeltocht deed had dit gevoel duidelijk niet, want toen ik hem vroeg ¨Did you bring the ring¬¬?¨ keek hij me heel verbaasd aan. Pas toen ik zei: Lord of the rings! had hij het door en lachte hij een beetje. Flauw, want het was zo¨n goede grap.

Na Bromo naar Kawah Ijen geweest en dit was echt fantastisch. Om 1 uur s nachts vertrokken en in het pikkedonker een berg op geklauterd om blauwe vlammen te kunnen zien. Ik wist niet zo goed wat ik er van moest verwachten, iemand had me van tevoren verteld dat het leek op de blauwe vlammen van een gaspit… En eigenlijk was dit ook zo, alleen dan enorm groot, op een berg, uit de grond komend en omgeven door enorme wolken van sulfur (zwavel?). Erg indrukwekkend en super cool.
Er zijn daar trouwens een soort mijnwerkers die die sulfur uithakken en verkopen, voor het schamele bedrag van 700 rupiah per kilo (1 euro is ongeveer 16000 rupiah). Loop jij te puffen omdat de klim zo steil is, komt er een klein indonesisch mannetje voorbij hoppen op teenslippers met 80 a 90 kilo sulfur op zijn schouders… Wat een werk.

Ubud! Na dagenlang gewandeld, geklommen en gereisd te hebben was Ubud een oase van rust. Hier was ik met twee anderen en hebben we samen een bungalov gehuurd. Mijn dagen in Ubud bestonden uit slapen, eten, rusten, thee drinken en nog veel meer eten. De dagen hier draaide om eten. We hebben urenlang op loungekussens met uitzicht op de sawa¨s in een organic restaurant gezeten. Mensen die naar Ubud gaan: Warung Bodah Malin, fantastisch eten!

Gili Trawangan hier ben ik super actief geweest en heb ik een ding van mijn bucketlist kunnen afstrepen. Ik heb tandem gereden. Op Rockstar Saturday.
Op Rockstar Saturday verkleed je je als rockster en doe je toffe dingen. (Ja, dit heb ik zelf verzonnen, maar het zou een nationaal ding moeten worden). Ik ging dus tandem rijden. En op mooie plekken stapten we af en gingen we zwemmen, of gewoon zitten en genieten van het uitzicht, echt heerlijk.

Losse hoogtepunten en wetenswaardigheden:

Thee drinken door TimTams. Dit zijn koekjes met een creme vulling en omgeven door chocola. Je bijt de uiteinden af en slurpt er dan thee doorheen. Zo lekker!

Mijn kerstgevoel: Op Gili T hebben is geen verkeer, de enige manieren om het eiland rond te komen is per voet, per fiets of met paard en wagen. Maar die paarden hebben belletjes om hun nek. En iedere keer als er een voorbij kwam hoorde je die belletjes. En het klonk als het intro van Rudolp the red nosed raindeer, dus voila, mijn kerstgevoel. Ik zong 10 keer dag dat kerstliedje.

SUP-en/ stand up paddling, je staat dan op een surfboard met een peddel en zo kom je vooruit. Heel erg leuk!

Het eten op de (avond)markt. En de toetjes. Oh wauw, op een gemiddelde avond eet ik 2 of 3 toetjes. Mijn favoriet lijkt op een soort mix tussen een pancake en een koekje en zit bomvol kokos, boter en suiker. Jammieeee

En dan de mensen die ik hier heb ontmoet. Zij zijn een groot onderdeel van mijn reis. Ik blijf me erover verbazen hoe snel je vrienden maakt als je aan het reizen bent. Binnen een dag, of zelfs een paar uur, kan het duidelijk zijn dat je matcht en is er een bijzondere vriendschap gesloten. Dit is mijn lievelingsgedeelte van reizen. Zo speciaal.

En om dan in de feestsfeer te blijven wil ik jullie allemaal hele fijne feestdagen en gezelligheid wensen. Drink een champagne op/voor me. En heel veel liefs.

Shetaytay

Dat is mijn nieuwe nickname, mijn innerlijke gettogirl. Past bij mijn nieuwe stylo. Ik draag tegenwoordig namelijk een legging als broek. Gettostyle, jwz.