Crazy Cambodja
Door: TvP
Blijf op de hoogte en volg Tayma
24 Januari 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab
Ben ik weer!
Wifi is tegenwordig overal in Cambodja te vinden, internetcafes (voor mensen zonder Ipad of laptop – moi) zijn echter schaars. Maar in mijn laatste stop in Cambodja; Siem Reap heb ik ere en kunnen vinden! Want ik vond het weer tijd worden voor een nieuwe blog en ik heb een paar hele toffee dingen gedaan die ik met jullie wil delen.
Cambodja heeft me vele goede en mooie ervaringen opgeleverd. Ik heb mijn tweede thuis op reis gevonden in Kampot, waar ik het zo heerlijk relaxt vond dat ik hier weken had kunnen en willen blijven. Kampot ligt aan de rivier en mijn hostel Olly’s Place ook. Hier heb ik zonsondergangen (en zelfs een zonsopgang, ja ik ben vroeg opgestaan!) over de rivier vanuit een hangmat gezien. De tijd lijkt hier langzamer te gaan door de ontzettend relaxte sfeer die er hangt. Ik vond het heerlijk!
In kampot heb ik ook een tweede ding van mijn bucketlist kunnen afstrepen: ik heb vuurvliegjes gezien!!
En het was net zo magisch als ik het me voorstelde. Met een bootje werd ik bij mijn hostel opgehaald en voeren we de rivier op om de zonsondergang te zien. Vanaf mijn hangmat was die al goed, maar vanaf die boot was het spectaculair. Wat een geweldig uitzicht! En toen ging de zon onder, werd het donker en kwamen de sterren tevoorschijn. .. toen we daarna op zoek gingen naar vuurvliegjes zorgden diezelfde heldere sterren voor zo’n bijzonder schouwspel. De meest heldere sterrenhemel boven me en dan groepen fonkelende vuurvliegjes voor me. Ik gilde zachtjes toen ik de eerste vliegjes zag. Zo mooi!
Nou ja, het lichtgeven is mooi, de vliegjes zelf zijn heel lelijk en zien er total niet uit zoals ik me het had voorgesteld (maar dat negeren we even).
In Kampot heb ik ook weer voor motormuis gespeeld. Samen met Wilhelm een Noor en Emilie, een mede amsterdammer! Ben ik naar Kep gereden. Een plaatsje verder langs de kust om hier de beroemde krab te eten. Op meerdere vlakken was het een nieuwe ervaring, want ik had nog nooit een hele krab gegeten en ook nog nooit een schakelmotor gereden. Maar beide dingen gingen goed en ik leef nog! Hoera.
Hier in cambodja ben ik ook heel zen geworden, misschien is dit de boeddhistische invloed? Maar ik heb het alleen reizen helemaal ontdekt en omarmt. Terwijl ik in een hangmat op een hagelwit strand lag (ja, dit meld ik om jullie jaloers te maken, voor foto’s kun je me appen) moest ik denken aan een gesprek wat ik met Jimmy had in Bali. Dat het fijner is om dingen te kunnen delen met iemand. Maar ik besefte me dat dat niet helemaal waar is voor mij. Het is fijn om leuke dingen te kunnen delen met iemand die leuk is en met wie het klikt.
Want ik was niet alleen op dit prachtige hagelwitte zandstrandeiland. Nee, ik was met majoor Dikbil (sorry pascal als je dit leest, maar het is waar kijk maar in de spiegel als je je te kleine groene broekje draagt ). En majoor Dikbil was de eerste dagen gezellig, leuk om mee te kletsen. Maar bleek later verschrikkelijk te zijn. Bijvoorbeeld: hij deelde niet, zat in zijn eentje koekjes weg te eten en hij had een hekel aan kinderen (ja, zelfs die enorm schattige cambodjaanse kindjes) en puppy’s. Toen realiseerde ik me wat voor onmens hij was en moesten we zo snel mogelijk scheiden. UGH!
Gelukkig lukte dat ook en sindsdien ben ik weer enorm aan het shinen in mijn eentje, hoezee!
Zoals ik zei ben ik dus ook op geweldige droomeilandjes geweest. Eerst Koh Rong, wat heel mooi was en heb hier een super toffee wandeling door de jungle gemaakt. Op mijn blote voeten, besefte me van tevoren niet dat we door de jungle zouden moeten lopen. Maar het was wel gaaf eigenlijk, voelde me heel erg Jane (van Tarzan weetjewel?) een met de natuur. Totdat ik een bordje zag met ‘Don’t walk alone through the jungle’ en even later geritsel naast me hoorde. God, please wees niks gevaarlijks! Pleaseeee. Gelukkig was het een aapje en toen was ik blij
Na Koh Rong, het was mooi maar er waren iets teveel backpackers, barren en wifi voor me, naar Koh Rong Samloem gegaan. Waar het super stil was, geen wifi, bijna geen elextriciteit en geen winkels. Loved it. Ik hou gewoon meer van het robinson crusoe gevoel denk ik… Het was geweldig!! <3
En dan nu in Siem Reap, vandaag ga ik de stad door fietsen en een beetje sight seeing doen. En dan morgen naar de befaamde tempels! Ja Yael, ik heb besloten toch te gaan. ( ik vond Kampot zo geweldig, dat ik overwoog om Ankor Wat over te slaan, ik weet het cultuurbarbaar. Maar ik kon het niet aan mezelf verantwoorden, dus hier ben ik dan haha)
Cambodja is trouwens ook een genot voor het oor na Indonesie. Hier is niet het eeuwige moskee ‘gezang’ te horen en het is fantastisch!
Dat was het trouwe lezers, spreek jullie snel weer, Toe-de-loe.
Liefs, Tayma
Wifi is tegenwordig overal in Cambodja te vinden, internetcafes (voor mensen zonder Ipad of laptop – moi) zijn echter schaars. Maar in mijn laatste stop in Cambodja; Siem Reap heb ik ere en kunnen vinden! Want ik vond het weer tijd worden voor een nieuwe blog en ik heb een paar hele toffee dingen gedaan die ik met jullie wil delen.
Cambodja heeft me vele goede en mooie ervaringen opgeleverd. Ik heb mijn tweede thuis op reis gevonden in Kampot, waar ik het zo heerlijk relaxt vond dat ik hier weken had kunnen en willen blijven. Kampot ligt aan de rivier en mijn hostel Olly’s Place ook. Hier heb ik zonsondergangen (en zelfs een zonsopgang, ja ik ben vroeg opgestaan!) over de rivier vanuit een hangmat gezien. De tijd lijkt hier langzamer te gaan door de ontzettend relaxte sfeer die er hangt. Ik vond het heerlijk!
In kampot heb ik ook een tweede ding van mijn bucketlist kunnen afstrepen: ik heb vuurvliegjes gezien!!
En het was net zo magisch als ik het me voorstelde. Met een bootje werd ik bij mijn hostel opgehaald en voeren we de rivier op om de zonsondergang te zien. Vanaf mijn hangmat was die al goed, maar vanaf die boot was het spectaculair. Wat een geweldig uitzicht! En toen ging de zon onder, werd het donker en kwamen de sterren tevoorschijn. .. toen we daarna op zoek gingen naar vuurvliegjes zorgden diezelfde heldere sterren voor zo’n bijzonder schouwspel. De meest heldere sterrenhemel boven me en dan groepen fonkelende vuurvliegjes voor me. Ik gilde zachtjes toen ik de eerste vliegjes zag. Zo mooi!
Nou ja, het lichtgeven is mooi, de vliegjes zelf zijn heel lelijk en zien er total niet uit zoals ik me het had voorgesteld (maar dat negeren we even).
In Kampot heb ik ook weer voor motormuis gespeeld. Samen met Wilhelm een Noor en Emilie, een mede amsterdammer! Ben ik naar Kep gereden. Een plaatsje verder langs de kust om hier de beroemde krab te eten. Op meerdere vlakken was het een nieuwe ervaring, want ik had nog nooit een hele krab gegeten en ook nog nooit een schakelmotor gereden. Maar beide dingen gingen goed en ik leef nog! Hoera.
Hier in cambodja ben ik ook heel zen geworden, misschien is dit de boeddhistische invloed? Maar ik heb het alleen reizen helemaal ontdekt en omarmt. Terwijl ik in een hangmat op een hagelwit strand lag (ja, dit meld ik om jullie jaloers te maken, voor foto’s kun je me appen) moest ik denken aan een gesprek wat ik met Jimmy had in Bali. Dat het fijner is om dingen te kunnen delen met iemand. Maar ik besefte me dat dat niet helemaal waar is voor mij. Het is fijn om leuke dingen te kunnen delen met iemand die leuk is en met wie het klikt.
Want ik was niet alleen op dit prachtige hagelwitte zandstrandeiland. Nee, ik was met majoor Dikbil (sorry pascal als je dit leest, maar het is waar kijk maar in de spiegel als je je te kleine groene broekje draagt ). En majoor Dikbil was de eerste dagen gezellig, leuk om mee te kletsen. Maar bleek later verschrikkelijk te zijn. Bijvoorbeeld: hij deelde niet, zat in zijn eentje koekjes weg te eten en hij had een hekel aan kinderen (ja, zelfs die enorm schattige cambodjaanse kindjes) en puppy’s. Toen realiseerde ik me wat voor onmens hij was en moesten we zo snel mogelijk scheiden. UGH!
Gelukkig lukte dat ook en sindsdien ben ik weer enorm aan het shinen in mijn eentje, hoezee!
Zoals ik zei ben ik dus ook op geweldige droomeilandjes geweest. Eerst Koh Rong, wat heel mooi was en heb hier een super toffee wandeling door de jungle gemaakt. Op mijn blote voeten, besefte me van tevoren niet dat we door de jungle zouden moeten lopen. Maar het was wel gaaf eigenlijk, voelde me heel erg Jane (van Tarzan weetjewel?) een met de natuur. Totdat ik een bordje zag met ‘Don’t walk alone through the jungle’ en even later geritsel naast me hoorde. God, please wees niks gevaarlijks! Pleaseeee. Gelukkig was het een aapje en toen was ik blij
Na Koh Rong, het was mooi maar er waren iets teveel backpackers, barren en wifi voor me, naar Koh Rong Samloem gegaan. Waar het super stil was, geen wifi, bijna geen elextriciteit en geen winkels. Loved it. Ik hou gewoon meer van het robinson crusoe gevoel denk ik… Het was geweldig!! <3
En dan nu in Siem Reap, vandaag ga ik de stad door fietsen en een beetje sight seeing doen. En dan morgen naar de befaamde tempels! Ja Yael, ik heb besloten toch te gaan. ( ik vond Kampot zo geweldig, dat ik overwoog om Ankor Wat over te slaan, ik weet het cultuurbarbaar. Maar ik kon het niet aan mezelf verantwoorden, dus hier ben ik dan haha)
Cambodja is trouwens ook een genot voor het oor na Indonesie. Hier is niet het eeuwige moskee ‘gezang’ te horen en het is fantastisch!
Dat was het trouwe lezers, spreek jullie snel weer, Toe-de-loe.
Liefs, Tayma
-
24 Januari 2014 - 06:18
Tayma Van Pomeren:
Oh en ik heb een paar foto's toegevoegd bij mijn vorige verslag! :) xx
-
24 Januari 2014 - 06:51
Meggie:
Omg fireflies! Jaloers. -
24 Januari 2014 - 09:24
Lieke:
Ik heb ook vuurvliegjes in Kampot gezien! Zooo mooi. Klinkt allemaal weer geweldig lieve Tay, geniet ervan! Bij Ankor kan je beter naast Ankor watt ook naar de wat onbekende tempels gaan, veel rustiger zonder toeristen waardoor het nog prachtiger is. Je voelt je net Indiana Jones. -
24 Januari 2014 - 09:28
Marcella:
Ik wil dit ook!! Zo leuk om je blogs te lezen, veel plezier nog en tot gauw XXX -
24 Januari 2014 - 13:01
Anonieme Autisten:
Eindelijk iemand die het ook fijn vind om alleen te zijn. Hou je ook zo van structuur en regelmaat? Zo ja: je kan me vinden op www.foreveralone.com of je kan me altijd mailen: FreakInCage@live.nl.
Hoop je nooit te zien, maar internet is dichtbij genoeg.
Edo. -
25 Januari 2014 - 21:37
Joekie:
Hoi Tayma,
Krijg je reisverslagen via je moeder. Zoo gaaf om te lezen wat je allemaal meemaakt.
Geniet er maar lekker van.
Liefs Joekie -
27 Januari 2014 - 19:58
Maaike:
Leuke foto's, leuk verslag, alles leuk weer!! :D -
16 Februari 2014 - 21:50
Judy:
Heerlijk om het keer op keer te lezen.
xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
