Op avontuur binnen de stadsmuur
Door: TvP
Blijf op de hoogte en volg Tayma
16 September 2014 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Whoopsydaisies telefoon stuk! Maar al zo veel te vertellen. Dus de schrijver in mij dacht aan mijn waarbenjij.nu en zie daar, hier ben ik weer! Niet vanuit Zuid Amerika of Azië, maar dit keer vanuit ‘om de hoek’- Londen.
Ik schrijf met een heerlijk euforisch gevoel, na een topdag in Londen. Maar daar vertel ik later meer over, laat ik eerst in het kort vertellen hoe ik hier ben gekomen. Na iedereen doei te hebben gezegd (Ja, soms zelfs zonder tranen!) begon ik zaterdag met papa aan de grote oversteek. Samen hebben we de laatste spullen uit elkaar gehaald en de auto in geladen. Tegen een lege, galmende kamer op mijn vertrouwde bootje zei ik “doei” en dat voelde toch wel gek. Maar het sluiten van de voordeur voelde symbolisch en goed en toen was het bye bye bootje en op naar Londen! Zondag ochtend vertrokken we vanuit opa en oma in Roosendaal met een auto vol spullen naar mijn nieuwe thuis. (Nog bedankt Jamie en Naomi, té lief!).
Leuke dingen onderweg: de eerste rotonde.. linksom rijden voelt gewoon verkeerd! Bij een kruispunt papa en ik die allebei naar links tuurden voor aankomend verkeer, maar ons tegelijkertijd realiseerden dat we naar rechts moesten kijken. Iets minder leuk qua tijd en voor papa, maar voor de toerist in mij wel: door een omleiding dwars door Central London geleid worden over de Tower Bridge, langs Buckingham Palace, Westminster Abby en de Big Ben.
Het voelde heel raar toen we Londen in reden en ik me opeens besefte dat ik hierheen ging verhuizen. Naar een onbekende stad, naar een huis wat ik nog nooit in het echt had gezien, meisjes die ik alleen digitaal kende, een straat die ik nog niet had gezien. Daar reed ik dan…
Maar… het bevalt me nu al prima! Na een onwennige eerste 1,5 dag met installeren van spullen, laatste beetje quality timen met papa, afscheid nemen (wat echt verschrikkelijk was… Stond ik daar opeens alleen toe te kijken hoe papa wegreed en ik daar huilend op straat stond), acclimatiseren en meer opruimen voel ik me nu echt heel fijn. Zoals ik in het begin al schreef, ik heb vandaag echt een heerlijke dag gehad.
Ik had afgesproken met Remy, een meisje uit Amsterdam dat hier ook net is komen wonen om samen op fietsverkenning te gaan. Het was even een uitdaging om de weg te vinden, ondanks de fietskaart die we bij hadden en google maps. De normale wegen komen opeens uit bij de snelweg, oh nee nee nee, terug! En er zijn zo veel eenrichtingsverkeer wegen en straten. Lastig! Maar, we hebben het veilig en wel gehaald. En na ‘hier rechtdoor, dan rechtsaf en dan linksaf’ stonden we opeens voor de universiteit. Wauw. Mooi! Even binnen gekeken en het voelde goed. Had in eens zo’n zin om te beginnen! Toen even het British Museum binnen gewipt, wat mooi. En om de hoek van de school, ideaal ik weet wel waar ik heel wat uurtjes ga doorbrengen komend jaar. Erna rondgelopen door de buurt, lunch gekocht en in het zonnetje in het park opgegeten. Zittend tussen de herfstbladeren, in het nazomer zonnetje, met de dubbeldekkers die in de verte voorbij reden, hier kan ik wel aan wennen. Daar met behulp van de fietskaart de route terug naar huis uitgestippeld (die door al het eenrichtingsverkeer compleet anders is dan de heenweg) en weer op weg gegaan. Langs het kanaal met alle langwerpige boten (je had gelijk Cor, ik vind ze fantastisch!), over Warwick avenue, langs de markt en toen stond ik hier weer voor de deur. Zo gezellig, zo mooi, alles nieuw, het was een goede dag.
Dat was het weer, niet zo kort als ik had gepland. Maar ja, als ik eenmaal enthousiast ben gaan de woorden rollen. Jullie kennen me inmiddels ;)
Veel liefs
Ik schrijf met een heerlijk euforisch gevoel, na een topdag in Londen. Maar daar vertel ik later meer over, laat ik eerst in het kort vertellen hoe ik hier ben gekomen. Na iedereen doei te hebben gezegd (Ja, soms zelfs zonder tranen!) begon ik zaterdag met papa aan de grote oversteek. Samen hebben we de laatste spullen uit elkaar gehaald en de auto in geladen. Tegen een lege, galmende kamer op mijn vertrouwde bootje zei ik “doei” en dat voelde toch wel gek. Maar het sluiten van de voordeur voelde symbolisch en goed en toen was het bye bye bootje en op naar Londen! Zondag ochtend vertrokken we vanuit opa en oma in Roosendaal met een auto vol spullen naar mijn nieuwe thuis. (Nog bedankt Jamie en Naomi, té lief!).
Leuke dingen onderweg: de eerste rotonde.. linksom rijden voelt gewoon verkeerd! Bij een kruispunt papa en ik die allebei naar links tuurden voor aankomend verkeer, maar ons tegelijkertijd realiseerden dat we naar rechts moesten kijken. Iets minder leuk qua tijd en voor papa, maar voor de toerist in mij wel: door een omleiding dwars door Central London geleid worden over de Tower Bridge, langs Buckingham Palace, Westminster Abby en de Big Ben.
Het voelde heel raar toen we Londen in reden en ik me opeens besefte dat ik hierheen ging verhuizen. Naar een onbekende stad, naar een huis wat ik nog nooit in het echt had gezien, meisjes die ik alleen digitaal kende, een straat die ik nog niet had gezien. Daar reed ik dan…
Maar… het bevalt me nu al prima! Na een onwennige eerste 1,5 dag met installeren van spullen, laatste beetje quality timen met papa, afscheid nemen (wat echt verschrikkelijk was… Stond ik daar opeens alleen toe te kijken hoe papa wegreed en ik daar huilend op straat stond), acclimatiseren en meer opruimen voel ik me nu echt heel fijn. Zoals ik in het begin al schreef, ik heb vandaag echt een heerlijke dag gehad.
Ik had afgesproken met Remy, een meisje uit Amsterdam dat hier ook net is komen wonen om samen op fietsverkenning te gaan. Het was even een uitdaging om de weg te vinden, ondanks de fietskaart die we bij hadden en google maps. De normale wegen komen opeens uit bij de snelweg, oh nee nee nee, terug! En er zijn zo veel eenrichtingsverkeer wegen en straten. Lastig! Maar, we hebben het veilig en wel gehaald. En na ‘hier rechtdoor, dan rechtsaf en dan linksaf’ stonden we opeens voor de universiteit. Wauw. Mooi! Even binnen gekeken en het voelde goed. Had in eens zo’n zin om te beginnen! Toen even het British Museum binnen gewipt, wat mooi. En om de hoek van de school, ideaal ik weet wel waar ik heel wat uurtjes ga doorbrengen komend jaar. Erna rondgelopen door de buurt, lunch gekocht en in het zonnetje in het park opgegeten. Zittend tussen de herfstbladeren, in het nazomer zonnetje, met de dubbeldekkers die in de verte voorbij reden, hier kan ik wel aan wennen. Daar met behulp van de fietskaart de route terug naar huis uitgestippeld (die door al het eenrichtingsverkeer compleet anders is dan de heenweg) en weer op weg gegaan. Langs het kanaal met alle langwerpige boten (je had gelijk Cor, ik vind ze fantastisch!), over Warwick avenue, langs de markt en toen stond ik hier weer voor de deur. Zo gezellig, zo mooi, alles nieuw, het was een goede dag.
Dat was het weer, niet zo kort als ik had gepland. Maar ja, als ik eenmaal enthousiast ben gaan de woorden rollen. Jullie kennen me inmiddels ;)
Veel liefs
-
16 September 2014 - 18:55
Mai:
fijn te horen dat je het al naar je zin hebt!!
Enjoy xxx -
16 September 2014 - 20:21
Rox:
Goed om te horen liefje!
Mis je wel joh. Dat is alleen het idee natuurlijk,
Want alles maakt t weer goed als ik eraan denk hoeveel leuke dingen je gaat meemaken daar! Tot snel taympie
X -
16 September 2014 - 20:55
Marcella:
Dit neemt niemand je meer af, geniet van elke minuut! xxx -
16 September 2014 - 20:56
Judy:
Wat een suuuuperverhaal. Heerlijk om te lezen. Ik zie het helemaal voor me.
Nog heel veel plezier.xxxx -
16 September 2014 - 21:19
Esther:
Whoopsydaisy! Super balen van je telefoon. Maar wel echt heel erg leuk om op deze manier iets van je te horen! Klinkt als een goede start in the UK! Enjoy! Lekker genieten en alle stressmomentjes en tranen gauw vergeten. Oh en niet vergeten alle smaakjes cider te proberen... Vooral appel/toffee vond ik erg lekker :) à bientôt! X -
16 September 2014 - 21:23
Lisan:
Jaaaaa! Fijn wat van je te horen, en zo te lezen hoef ik me geen zorgen om je te maken :-) have fun babe! X -
16 September 2014 - 22:54
Vivian:
Nu al een leuk verhaal. Dat gaat vast een super jaar worden. Ik wens je héél veel plezier en succes met je studie. xxx -
16 September 2014 - 23:19
Lotte:
Zo fijn om te horen hoe leuk je het nu al hebt! Lekker genieten Tay. Dikke kus x -
17 September 2014 - 21:36
Dave Stevens:
Ik ben blij voor je dat je het naar je zin hebt.
Heel veel succes en vooral veel plezier in Londen.
Maak er wat moois van. -
18 September 2014 - 21:03
Joekie:
Hoi Tayma,
Ik zie het helemaal voor me hoe jullie per fiets Londen onveilig hebben gemaakt.
Ik wens je veel,plezier daar. Geniet er van.
Liefs joekie xxx -
25 September 2014 - 09:02
Meggie:
Blij dat je het naar je zin hebt en niet "remy" bent ;).
Geniet ervan tay, ik kijk uit naar het volgende verhaal!
Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
